Με την πρώτη αυγή του νέου έτους, μου έρχονται στο νου όσα ζήσαμε το 2024 με τον εκδοτικό μας οίκο, την Agrafina. Άλλωστε και οι μέρες το απαιτούν ο καθένας τέτοιες στιγμές να συλλογίζεται το προσωπικό του ταξίδι μέσα στο χρόνο, και τι πιο προσωπικό για μένα από την ενασχόληση μου με την Agrafina; Όχι γιατί η Agrafina, είναι απλώς ο χώρος εργασίας μου, αλλά ακριβώς γιατί η ενασχόλησή μου με τον εκδοτικό οίκο είναι η προσωπική μου κατάθεση για την Τέχνη, την Λογοτεχνία και την άποψη που έχω για την ζωή ευρύτερα. Γιατί τα βιβλία και ο κόσμος των εκδόσεων, είναι το σπίτι που μεγάλωσα. Γιατί σε ένα κόσμο που συνεχώς μεταβάλει την παραδοσιακή σχέση που έχει με την γνώση, υπό το πρίσμα του περιορισμένου προσωπικού του χρόνου, πάντα τα βιβλία θα κρατάνε την αίγλη και τα πρωτεία σε αυτό που ορίζεται ως ανακάλυψη του εαυτού. Γιατί, ακόμα κι αν η μορφή των βιβλίων αλλάζει, μέσα στα ευρύτερα αιτήματα για πρόοδο, κι εμείς οφείλουμε να προχωρήσουμε μαζί τους, οι συγγραφείς και οι ιδέες τους, θα συνεχίζουν να μεταμορφώνουν το προσωπικό και συνακόλουθα συλλογικό μας συνειδητό, με τρόπους που μόνο ένα βιβλίο που αντέχει στο χρόνο, μπορεί να αφηγηθεί. Φιλοδοξώντας η Agrafina, να γίνει ένα όχημα για τέτοιες αλλαγές, θα αρχίσω τον απολογισμό μου, ουσιαστικά το δικό της, για το 2024.
Αυτό που ουσιαστικά καθόρισε τον βηματισμό μας για φέτος και ελπίζω να διατηρηθεί και στις επόμενες χρονιές, ήταν οι νέες σχέσεις που εισάγαμε με τους συνεργάτες μας. Διευρύναμε τις συνεργασίες μας με νέους συγγραφείς, πάνω σε πιο γερές βάσεις, μεγεθύναμε τον κύκλο των ανθρώπων που ασχολούνται με την επιμέλεια, την σελιδοποίηση και τις άλλες λειτουργίες που χρειάζεται ένα βιβλίο για να φτάσει στα χέρια σας, με αποτέλεσμα να πλουτίσουμε σε παραγωγή τίτλων και γνώση. Εμπειρίες που θα αποτελέσουν το έναυσμα και για επερχόμενες συνεργασίες. Αλλά δεν μείναμε μόνο εκεί, και θα ήταν ίσως μάταιο μια "λειτουργική" σχεδόν διευθέτηση να αποτελεί τον οδηγό μας. Το νέο πνεύμα των ημερών αποτελεί δράσεις που αφορούν όχι μόνο στα στενά πλαίσια ενός εκδοτικού οίκου, αλλά και για το βιβλίο γενικότερα. Έτσι οι καθιερωμένες πλέον συμμετοχές μας σε εκθέσεις τόσο στην Θεσσαλονίκη, στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου και στο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης, όσο και στο Φεστιβάλ Βιβλίου Αθηνών, αν και διακριτικές ακόμα, μπόρεσαν να αφήσουν το στίγμα τους, με παρουσιάσεις συγγραφέων, όπως του κ. Χατζηθεοδοσίου και της κ. Παλαιολόγου, αλλά και με βιβλιοπροτάσεις νέων εκδόσεων, όπως η «Μυλόπετρα της Ζωής» και το πρώτο μας παιδικό βιβλίο «Μια τσάρκα στο … Φεγγάρι». Και οι παρουσιάσεις δεν μείναν μόνο εκεί. Με σημείο αναφοράς την Θεσσαλονίκη, σε φιλόξενους χώρους, όπως τα καφέ «Πρίγκηπος» και «Coffice» , αλλά και στην Αθήνα, όπως στο «Γκαζάκι», μπορέσαμε να συζητήσουμε με φίλους και συγγραφείς στα πλαίσια των παρουσιάσεων των νέων εκδόσεων μας, για ζητήματα που αφορούν το βιβλίο στις μέρες μας. Με γνώμονα πάντοτε τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν, φτάσαμε στο σημείο να αναθεωρήσουμε πολλές σκέψεις μας για το τρόπο που παρουσιάζεται το βιβλίο στην χώρα μας και έτσι κάναμε ένα βήμα παραπάνω, ριψοκίνδυνο αλλά πολύ διδακτικό και βοηθητικό για τις προσπάθειές μας από δω και πέρα.
Πάντα υπήρχε το όνειρο της οπτικοποίησης ενός βιβλίου. Αφηρημένα και ασαφώς, η πράξη αυτή πάντα απασχολούσε τις συζητήσεις μας με τους συνεργάτες μας, σαφώς επηρεασμένοι κι εμείς από την καθολική στροφή που υπάρχει στις κοινότητες των νέων σε όλες τις εκδηλώσεις τους, ως προς τα μέσα αναμετάδοσης της επικοινωνίας τους. Η ιδέα δεν άργησε να πέσει στο τραπέζι κι έτσι μια παρέα πέντε ατόμων, δημιούργησε μια άκρως πρωτοποριακή παράσταση (ίσως και για πρώτη φορά στα εκδοτικά χρονικά της χώρας) που αφορούσε στην έκδοση ενός βιβλίου, το Fall of The House of Usher, του Edgar Allen Poe. Τα #PoeVibes που με περηφάνια «έστησε» ο οίκος Agrafina, δεν ήταν μια ακόμα παρουσίαση ενός βιβλίου αλλά η προσπάθεια μεταφοράς του κόσμου του Edgar Allen Poe, μέσα από οπτικοακουστικά δρώμενα στον φιλόξενο χώρο του «ToPikap», στην κοινή παρατήρηση. Η συμμετοχή του κόσμου, και μάλιστα του νεαρόκοσμου, άφησε και μας εντυπωσιασμένους. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, που καλέστηκαν να συμμετάσχουν, να εισέλθουν κυριολεκτικά μέσα στην ατμόσφαιρα των διηγημάτων του Poe, δημιούργησαν για μας αλλά και τους ίδιους μια μοναδική εμπειρία μεταφοράς ενός βιβλίου, από το χαρτί στο συλλογικό χώρο. Μια εμπειρία καθαρά ιδιωτική, όπως η ανάγνωση ενός βιβλίου, έγινε βίωμα συλλογικό για τους παρευρισκόμενους, χαρίζοντας ταυτόχρονα επαινετικές κριτικές από τον τύπο, δίνοντας σε μας νέα πνοή και ώθηση, με την ανταπόκριση που δημιουργήθηκε. Μια δόση #PoeVibes είναι και αυτή:
Εν τέλει δεν μείναμε εκεί. Διευρύναμε κι άλλο το κύκλο των συνεργατών μας με νέες εκδόσεις, ακόμα και παιδικών βιβλίων, καλωσορίζοντας έτσι μια νέα σειρά για τον εκδοτικό οίκο με τα παιδικά «Μια τσάρκα στο … Φεγγάρι» και «Ταξιδεύοντας στην Αφροδίτη». Οι συγγραφείς μας είναι η καλύτερη απόδειξη πως το βιβλίο έχει λόγο ύπαρξης κι εμείς έτσι μπορούμε να ονειρευόμαστε. Για την συνέχεια, ετοιμάζουμε πολλά. Πράγματα που θα χρειαστούν όχι μόνο πόρους, αλλά και χρόνο, γι αυτό και συγχωρήστε μας, κάθε φορά που διαπιστώνετε κάποια καθυστέρηση. Να είστε σίγουροι ότι εργαζόμαστε για σας και ο χρόνος μας αφορά αποκλειστικά εσάς, απευθύνομαι ιδιαίτερα στους συνεργάτες. Ήδη από τα τέλη της χρονιάς, ανανεώθηκε το site, με νέες προσθήκες και δυνατότητες και αναμένουμε από την νέα χρονιά, την δημιουργία blog (το παρόν άρθρο αποτελεί την απαρχή του), με την βοήθεια πάντα των συνεργατών μας, ενώ θα ήταν ίσως νωρίς, ο χρόνος θα δείξει, να μιλήσω για το άνοιγμα που κάνει ο εκδοτικός οίκος σε νέες μορφές έκδοσης, όπως το απαιτούν οι καιροί άλλωστε, με audiobooks και e-books. Όπερ έδει δείξαι. Όσον αφορά τις παρουσιάσεις των βιβλίων που έχουν εκδοθεί μέσα από θεατρικές συναντήσεις υπάρχει διαρκής προετοιμασία για μεταφορά των εκδόσεων στο σανίδι. Τέλος, αλλά όχι μικρότερο σε σημασία, να μην ξεχάσω να αναφέρω την νέα δραστηριότητα του οίκου, που ξεκίνησε με αφορμή την προσωπική μου συμμετοχή σε ένα σεμινάριο με θέμα το θέατρο και την εκπαίδευση, και αφορά στην εκμάθηση της ορθοφωνίας, μια τέχνη που αγαπώ ιδιαίτερα και φρονώ ότι θα έπρεπε να έχει κατακτήσει πρώτα επαρκώς όποιος φιλοδοξεί να μιλήσει σε οποιαδήποτε εκδήλωση που αφορά σε παρουσίαση θεμάτων λόγου, όπως βιβλιοπαρουσιάσεις, ραδιόφωνο, σεμινάρια, σχολική διδασκαλία κ.ο.κ.
Σε κάθε βήμα μας, ευελπιστούμε να δημιουργούμε, όχι ευκαιρίες αλλά φίλους. Φίλους για το βιβλίο αλλά και εμάς. Η τέχνη της αφήγησης, δεν αφορά και δε θα πρέπει να αφορά μια περίκλειστη ομάδα «σκεπτόμενων» ανθρώπων, μια κουλτούρα για λίγους. Το βιβλίο, στο βαθμό που αφορά τον λόγο, και λόγο έχει ο καθένας, είναι μια προσπάθεια επιμόρφωσης, πέραν όλων των άλλων δυνατοτήτων (διασκέδαση, ψυχαγωγία). Σε αυτήν την προσπάθεια, το βιβλίο παίζει τον ρόλο όχι του καθοδηγητή, αλλά του φίλου. Του φίλου εκείνου που σε ταξιδεύει και σε κάνει να ονειρεύεσαι. Τουλάχιστον, η Agrafina, αν έχει ένα σκοπό για το 2025, ας είναι αυτός. Να συνεχίζει να μας ταξιδεύει με όχημα τα όνειρα των συγγραφέων και των φίλων της. Άλλωστε τι ήτανε ως τώρα για όλους μας η Agrafina, παρά ένας εκδοτικός οίκος που δοκιμάζεται σε νέες ιδέες , νέα σχέδια και νέους δρόμους. Ελπίζω και φέτος, να βρείτε στις σελίδες των εκδόσεων της μια πιστή συμπαραστάτη των ονείρων σας!
Εύχομαι ολόψυχα, ένα νέο δημιουργικό και αισιόδοξο έτος! Καλή χρονιά!
Comments